2. Як з яўляецца абумоўленая высокая ўжывальнасць назоўніка ў маўленні? 3. Па якім крытэрыі вылучаюцца адушаўленыя

1. Чаму адпавядае азначэнне назоўніка як часткі мовы? Назоўнікі?
Описание: Назоўнік - гэта частка мовы, якая пазначае асобу, прэдмет, жывое або нежывое, якое мы называем. Азначэнне назоўніка палягае ў тым, што ён выступае як заместальнік і ўжываецца, каб азначыць асобу, прэдмет або іх прадстаўленне.

Дополнительный материал: Прыкладамы выкарыстання назоўніка ў сказе можа быць "Я бачу [назоўнік] на вуліцы" або "У майго сябра ёсць [назоўнік]".

Совет: Каб лепш разабрацца ў ролі назоўніка, магчыма ўжыць такі падыход: задумайцеся над тым, каго або што вы хацелі б назваць у пэўным сцэнарыі, а потым знайсці слова, якое лепш за ўсё адпавядае гэтаму значэнню. Гэта дапаможа вам лепш зразумець, якія словы могуць служыць як назоўнікі ў мове.

Задание: Запытайце сябе, якія назоўнікі можна выкарыстоўваць, каб азначыць асобу, прэдмет або іх прадстаўленне ў наступных прыкладах:
1. Асаба, якая чытае кнігу.
2. Прадмет, які выконвае ролю ў школе.
3. Жывое або нежывое, якое мы называем з імем "Марс".
4. Дзеючае асабістасць у фільме абавязкова прысутняюць [назоўнік].
5. Прадмет, які выкарыстоўваецца ў тэхніцы.

(Прасим заўважыць, што гэтыя заданні адносяцца да беларускай мовы)

Тема занятия: Назоўнікі в беларускай мове

Об"яснення: Назоўнік - гэта частка мовы, якая пазначае назвы аб"ектаў, жывых і нежывых існай. Асноўным крытэрыям для вылучэння назоўніка ёсць абумоўленая высокая ўжывальнасць у маўленні. Гэта азначае, што назоўнік можа з"яўляцца суб"ектам, дапаўняльнікам, прысцавачнікам, прыводнікам і месцазнаходжаннем ў сказе.

Адушаўленыя і неадушаўленыя назоўнікі вылучаюцца па крытэрыі ажыццяўленасці або нездольнасці выконваць дзеянне, якое пазначае дзеяслова, у маўленні.

Назоўнікі могуць мець форму як адзіночнага, так і множнага ліку. Аднак некаторыя назоўнікі маюць форму толькі адзіночнага ліку (напрыклад, "кніга"), а іншыя - толькі множнага (напрыклад, "цветы").

Загалоўныя назоўнікі азначаюць цэласць, загалоўны понятак, а асобныя назоўнікі - асобную інстанцыю, адзін аб"ект пэўнай групы.

Канкрэтныя назоўнікі пазначаюць умоўныя асобныя экзэмпляры чого-небудзь, а абстрактныя назоўнікі - аб"екты, якія не маюць матэрыяльнай формы.

Зборныя назоўнікі пазначаюць некалькі асобных экзэмпляраў чаго-небудзь, а канкрэтныя назоўнікі - адзіны пэўны экзэмпляр чаго-небудзь.

Скланенне назоўніка - гэта змена формы назоўніка ў адпаведнасці з граматычнымі катэгорыямі мовы, такімі як лік, род, від.

Назоўнікі адносяцца да 1-га, 2-га і 3-га скланенняў. Гэтыя скланенні вызначаюцца па форме назоўніка ў назоўніку жанровага і людскага рода.

Прыклад выкарыстання: Разбейце гэтую тэставую задачу на меншыя часткі: 1) Чаму адпавядае азначэнне назоўніка як часткі мовы? 2) Як з"яўляецца абумоўленая высокая ўжывальнасць назоўніка ў маўленні? 3) Якія назоўнікі маюць форму толькі адзіночнага ці толькі множнага ліку? 4) У чым розніца паміж канкрэтнымі і абстактнымі назоўнікамі? 5) Якая адрозніца паміж зборнымі і канкрэтнымі назоўнікамі?

Парада: Каб лягчэй зразумець гэтую тэму, рухайцеся ад практыкі да тэорыі. Спачатку спрабуйце зрабіць накіраваныя на розумеванне задачы, а потым звяртайцеся да азначэнняў і правілаў. Выкарыстоўвайце прыклады, каб ілюстраваць аўтэнтычныя сітуацыі ўжывання назоўнікаў. Не стыхайце да ідэнтыфікацыі назоўнікаў у розных тыпах сказаў. Практыкаванне ў сапраўдным маўленні спалучае тэорэтычныя вывады з парактычнымі навыкамі.

Уздзеянне: Якія назоўнікі адносяцца да 1, 2 і 3-га скланенняў?